 |
Spektakl „Moje
Domy”, w formie monodramu oparty jest na wierszach Ewy Lipskiej, napisanych
na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Składa się z trzech części – Dom
Dzieciństwa, Dom Młodości, Dom Starości. Ideą spektaklu jest połączenie
słowa poetyckiego z ruchomym, przestrzennym obrazem graficznym.
Pomysł ten, będący
rezultatem przemyśleń artystycznych wynikających z zainteresowań
wykonawczyni, a także inspiracji płynących bezpośrednio z poezji Ewy
Lipskiej, zyskał życzliwą aprobatę samej poetki. Ważną rolę w spektaklu
pełni również muzyka.
Monodram
przeznaczony jest dla ludzi lubiących poezję, także młodzieży licealnej,
zainteresowanej teatrem i oryginalnym spojrzeniem na słowo i jego połączenie
z obrazem i muzyką.
Nędzarz myśli, że
pieniądze
[…] wiersze
wybrane przez Annę Sokołowską układają się w całość. Jej spektakl nie jest
klasycznym montażem poetyckim, zestawem recytowanych przez aktora wierszy.
To poetycka opowieść o losie człowieka, obejmująca całe życie, od narodzin
do śmierci. Życie, dodajmy, w którym największym problemem (narratorki?
Bohaterki? Samej poetki?) okazuje się miłość. „Moje domy”, choć są tylko
wyborem z bogatego dorobku Ewy Lipskiej (poetka debiutowała w 1967 roku)
zbiorem „Wiersze”) doskonale oddają główny motyw jej pisarstwa, jakim są
egzystencjonalne rozterki współczesnego człowieka.
Gazeta Krakowska,
17 grudnia 2002 (Wjur)
|